Ken je dat? Dat je lichaam soms al eerder het antwoord op iets weet dan je hoofd kan bedenken? Zo een voorgevoel. Met een persoon. Of situatie. Zo weet ons lijf bijvoorbeeld binnen 2 seconden of iemand veilig is, of een gevaar vormt…
Het lichaam is zó ontzettend wijs. Maar weinig zijn zo opgevoed om hier ook naar te leren luisteren. Dit magische kompas. Deze richtingaanwijzer. Het fluistert in sensaties, spanning, en signalen die je misschien al te lang negeert.
En misschien hoor en voel je de signalen al een tijdje, en merk je dat je nu klaar bent om de wijsheid en de boodschap achter deze signalen te ontdekken.
Vooral wanneer je merkt dat je met praten niet veel verder komt, kan het tijd zijn om via een andere weg in jezelf te duiken.
Voorbij het denken, wat ons altijd (heeft) beschermd. En maar goed ook, met tijden. Nu merk je dat het tijd is voor een andere laag. En dat het denken je nu eerder belemmert (beschermd) in je helingsproces, dan ondersteunt.
Daarom werk ik graag met het lichaam, omdat het de verhalen heeft onthouden die het hoofd is vergeten. Wanneer je naar die plekken in jezelf durft te gaan, en ze aankijkt, vasthoudt, hoort of voelt, creëer je letterlijk nieuwe ruimte in jouw lichaam.
En dat kan soms voelen alsof je een bril afzet die je al een hele lange tijd op had, waardoor je bepaalde aspecten van je leven niet alleen maar anders ziet, maar ook daadwerkelijk anders beleeft. Meer interne rust ervaart. Dat de scherpe randjes eraf gaan. Er meer ruimte komt tussen de situatie en jouw reactie. Waardoor JIJ kunt bepalen wélke actie je wil ondernemen, of wat je wil zeggen in dat moment.
En niet die vastgezette energie leidend is voor wat je doet, zegt of denkt, maar dat jouw bewustzijn ruimte krijgt om meer te voelen, denken en doen, wat daadwerkelijk in lijn ligt met wie jij in essentie bent.
Zo trekt de mist steeds meer weg, waardoor het voor jou steeds meer helder wordt wat je mag zien, wat voor jou bedoelt is.